Zwróćcie uwagę jak niesamowicie budowany jest klimat tej sceny. Praktycznie nie ma tu akcji, wszystko polega na grze na emocjach i wczuciu się w postać. Jak dla mnie to idealne odzwierciedlenie idei gier fabularnych. Gracz dostaje w swe ręce scenę, aktora i ma szansę stać się producentem, bohaterem i reżyserem za jednym zamachem. Wszystko skupia się na wczuciu się w rolę i odegraniu jej.
W trakcie gry Ethan stara się na nowo nawiązać kontakt ze swoim drugim synem, który żyje w cieniu zmarłego brata. Widzimy też, jak bardzo zmieniło się ich życie od wypadku samochodowego, który możemy zobaczyć w jednym z trailerów gry.
Oczywiście to staranie się, jest tylko inwencją gracza. Jeżeli chcemy, możemy zlekceważyć ten temat i pozwolić się na dobre rozpaść więzom rodzinnym. W trakcie pokazu tradycyjnie zostały nam zaprezentowane różne możliwe sposoby przejścia tego fragmentu gry wraz z ich konsekwencjami.
Czy graczom wychowanym na tradycyjnym schemacie - "przerywnik filmowy - akcja - przerywnik filmowy" spodoba się ta produkcja? Podczas pokazu część z nich narzekała, że nic się nie dzieje. Mam nadzieję jednak, że są to tylko stare przyzwyczajenia i po dłuższym kontakcie z grą docenią jej głębię. Przedsmak tego typu prezentowania fabuły mieliśmy już w Fahrenheicie. Teraz możemy zobaczyć, jak ten pomysł został rozwinięty.
