Gry jako zło wcielone. Te czasy mijają
Gry komputerowe. Największe zło tego świata i wygodny "chłopiec do bicia" jednocześnie. Chyba każdy kiedyś usłyszał, że "gry komputerowe powodują agresję". Przeciwnicy tej formy rozrywki dość często podkreślają, że granie jest stratą czasu, a i pieniędzy z tego nie będzie. Podejście społeczeństwa do gier zmienia się. Do tego stopnia, że niektóre tytuły są wykorzystywane w edukacji, a Polska jest tego najlepszym przykładem.
Granie korzystne dla mózgu
Coraz częściej mówi się jednak o korzyściach, jakie niesie ze sobą ta konkretna forma rozrywki. Naukowcy z Georgia State University publikują dowody na to, że obcowanie z grami może wpłynąć pozytywnie na działanie ludzkiego mózgu.
Gry wideo to popularna aktywność, która zapewnia poznawczo angażujące, bogate sensorycznie środowisko, które może prowadzić do korzyści poznawczych wśród tych, którzy często grają. Jak dokładnie zmieniają one nasz mózg, aby osiągnąć te korzyści poznawcze, nie jest jeszcze znane. W eksperymencie funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI), zbadaliśmy reakcje behawioralne i mózgowe graczy gier wideo (VGP) i osób nie grających w gry wideo (NVGP) podczas zadań decyzyjnych.
W badaniu wzięło udział 47 osób z czego 28 to były osoby regularnie grające. Uczestnicy eksperymentu zostali umieszczeni wewnątrz skanera fMRI z lustrem, gdzie wyświetlane były ruchome punkty. Badani mieli za zadanie wskazać, za pomocą specjalnych przycisków, kierunek w którym poruszały się te punkty. Wynik? Gracze górą! Osoby regularnie grające wykazywały się większą precyzją i zwiększoną aktywnością mózgu.
Twórcy publikacji podkreślają, że "granie w gry wideo często wymaga szybkiego wykorzystania napływających informacji sensorycznych i precyzyjnego podejmowania decyzji wielokrotnie", co przekłada się bezpośrednio na zwiększoną aktywność pewnych części mózgu.
Grajmy, ale z umiarem
Żeby nie było zbyt pięknie, to autorzy przestrzegają, że nadużywanie gier może prowadzić do wielu zaburzeń, uzależnień, a nawet wycofania społecznego. Najważniejszy jest umiar.
Sebastian Barysz, dziennikarz Polygamii
