9 sekund niepokoju

Przez ogromne, futurystyczne miasto Midgar przetacza się huk potężnej eksplozji. To grupa ekoterrorystów z Avalanche właśnie wysadziła jeden z reaktorów Mako, energii wypełniającej trzewia planety, którą megakorporacja Shinra wydobywa na masową skalę. Na ulicach leżą przewrócone samochody, ludzie biegają w panice, wpadają na innych.

Młoda kobieta w bordowej kurtce zbiera się z chodnika, otrzepuje różową suknię i zaczepia przechodzącego opodal mężczyznę.

- Przepraszam! Co się stało?

W oknie dialogowym podpisano ją jako Flower Girl. Mnie zawsze przypomina się tu "Dziewczynka z zapałkami".

- Lepiej się stąd wynoś - odburkuje, niezbyt zapewne przyjaźnie, zapytany.

- Naprawdę? Nie wiem co się dzieje, ale pewnie masz rację.

I odchodzi.

Ale mężczyzna może też, nawet jeśli to w tej sytuacji absurdalne, odpowiedzieć.

- Nic... Hej... - A sterujący nim gracz zastanawia się, czy to "hej" naprawdę jest takim "hej", na jakie wygląda. "Hej" na podryw. Cloud kontynuuje, spoglądając na przewieszony przez jej ramię pleciony kosz:

- Nie spotyka się zbyt wielu kwiatów w tej okolicy.

- Och, te? Podobają ci się? Tylko Gil od sztuki.

Taniej się nie da, stać mnie nawet na początku gry.

- Och, dziękuję! Proszę!

Dziewczynka z kwiatuszkami odchodzi w stronę krawędzi ekranu.

Żadnej z tych scen nie ma w trailerze Final Fantasy VII Remake. Prawdopodobnie nie ma w nim też głupawego wyboru, żeby w kontekście chaosu na ulicach miasta wdawać się w small talk.

Oczywiście w oryginalnej grze od pierwszych sekund wiemy, że Dziewczynka z kwiatuszkami będzie ważna. To pierwsza postać ukazana w intrze do gry. Przelotne spotkanie na ulicy nie może być przypadkiem, nawet jeśli na przypadek wygląda.

W trailerze FFVII Remake Aeris wpycha się przed naburmuszonego, wpatrzonego w chodnik Clouda, który próbuje ją zignorować, omija. Wtedy znów go obiega i podsuwa mu wyjęty z koszyka, przepysznie żółty kwiat.

- Proszę, to dla ciebie.

Tak bardzo mi w tych dziewięciu sekundach coś nie pasowało, że zawitałem na YT, sprawdzić, jak było. Bo coś mi świtało piąte przez dziesiąte, że kwiat można było kupić. No i właśnie - było zupełnie inaczej. Lepiej, gorzej? Pewnie nie można na to pytanie odpowiedzieć bez kontekstu całej gry. Więcej nawet - pewnie powinniśmy przed takimi bezpośrednimi zestawieniami uciekać z całych sił. Na co komu one.

Wiadomo, że nie będziemy. Będziemy czerpać satysfakcję z punktowania każdej, najmniejszej nawet różnicy.

A na cały, odcinkowy przecież, Remake, jak komentują w sieci złośliwcy, poczekamy pewnie całe życie kolejnej generacji konsol.

Na razie mam wrażenie, że scenarzyści nowego FFVII do podstawowych spraw podchodzą aż nazbyt łopatologicznie. Jasne, że Aeris to cud i uosobienie dobra. Bogini bezwarunkowej miłości i wyrozumiałości. Tylko własna matka kocha cię równie mocno (i dlatego powie, że powinieneś mieć starszą dziewczynę, która dobrze o ciebie zadba).

Tylko czy tę informację naprawdę trzeba było tak usilnie wpychać w pierwsze dziewięć sekund styczności bohaterów? Czy Aeris, która swoją dobroć wpycha przed nos chmurnego typa z ulicy, to lepsza jej inkarnacja? Nie wiem. Ale to na pewno gorsza scena. Mam wrażenie, że próbuje sprzedać mi od razu pewną prawdę o postaci, którą w oryginale poznawaliśmy przez kilka kolejnych przygód w Midgarze. I nie wiem, czy ostatecznie nie sprzedają mi czego innego - np. że jest wścibska i uparta.

Bo jeśli wcale nie o to chodzi, żeby od razu ukazać, jakim cudem jest Aeris, jeśli rozpoznała uniform Soldier albo Buster Sword, który w FFVII Remake dumnie widnieje na modelu postaci Clouda, to może scenarzyści mogli skupić się w tej scenie na czym innym.

Nie musiałbym usilnie walczyć ze sobą, żeby z leadu tej krótkiej refleksji nie zrobić tytułu.