10 rosyjskich gier, w które graliście i dobrze się bawiliście

Chyba żaden mecz nie wzbudza tylu emocji co Polska - Rosja. W mediach cały dzień analizuje się, co Polaków i Rosjan łączy, a co dzieli. Żartem zaczęliśmy o tym dyskutować w redakcji i wyszło nam, że w sumie, jak się dobrze zastanowić, to my, gracze, sąsiadom ze wschodu zawdzięczamy wiele miło spędzonych godzin.

marcindmjqtx

12.06.2012 | aktual.: 15.01.2016 15:42

Heroes of Might and Magic V

Część piąta popularnych Herosów, była tą, która zdaniem Tomasza - redakcyjnego eksperta, przywróciła serii blask. A na pewno z hukiem wprowadziła ją w świat trzech wymiarów. A powstała w rosyjskim studiu Nival Interactive, które starsi gracze mogą kojarzyć z Etherlords czy Rage of Mages.

King's Bounty: Legenda

Niedaleko pada jabłko od jabłoni, bowiem pierwsze King's Bounty z 1990 roku uznawane jest za duchowego przodka serii Heroes of Might and Magic. Zaś w 2008 roku za wskrzeszenie tego tytułu wzięła się rosyjska firma 1C Company, tworząc King's Bounty: The Legend, która znalazł miejsce w sercach wielu fanów HOMM. Nic dziwnego, że doczekała się kolejnych części: King's Bounty: Wojownicza księżniczka, King's Bounty: Crossworlds (Pakiet Dodatków), King's Bounty: Legions.

IL-2 Sturmovik

Cut the Rope

Przyznajcie się, nie podejrzewaliście, że święcąca sukcesy na smartfonach Cut the Rope pochodzi z Rosji. Urocza gra logiczna nie powinna Was zwieść wesołą oprawą. Jest wymagająca i wciąga jak ruchome piaski. A przy tym mało kto zdoła się oprzeć spojrzeniu głównego bohatera i zostawi go bez pożywienia.

Birds of Steel

Ptaki Wojny zaskoczyły pozytywnie w tym roku - Maciej Kowalik latał, latał i nie mógł się nalatać:

Gaijin po raz kolejny udowadnia, że jako jedno z niewielu potrafi stworzyć symulator lotniczy, który nie odstraszy konsolowych graczy, ale i nie będzie ich obrażał poziomem obowiązkowych uproszczeń. Szkoda, że Rosjanie znów pokazali też, jak nisko na liście ich priorytetów znajduje się oprawa audiowizualna. Kokpity samolotów odwzorowano należycie, ale na tym przywiązanie do detali się kończy. Nie widzę tu znacznego postępu od „Sturmovika”, a przecież już w 2009 roku grafice sporo trzeba było wybaczyć. Fakt, że Gaijin tworzy gry dla świadomego, bardziej dojrzałego odbiorcy, nie powinien być tu dla studia wymówką. Jajeczka, ośmiorniczka i inne

No, to w zasadzie nie są gry "rosyjskie", ale "radzieckie". Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych na polski rynek trafiły pierwsze, cóż, "konsole przenośne". Były to gry elektroniczne wyprodukowane w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, które starsi z was pewnie jeszcze pamiętają. Jako wilk trzeba było nałapać jak najwięcej jajeczek, jako nurek wydobywać skarby z podwodnego wraku, jako kucharz żonglować jedzeniem na patelni... Wszystko zależało od posiadanego modelu.

Nie będziemy ukrywać wstydliwej prawdy: większość z tych gier była bezczelnymi kopiami zachodnich zabawek i przez to ciężko uznać je tak do końca za dzieła rosyjskie. Niemniej w historii polskiego grania zapisały się one jako produkty zza wschodniej granicy i jako takie zawsze je będziemy pamiętać. Nie mogłoby ich też zabraknąć w takim zestawieniu.

Więcej na temat "jajeczek", "ośmiorniczki" i im podobnych gier przeczytacie w artykule Bartłomieja Kluski.

gry naszej młodości

Bartłomiej Kluska 06.08.2011 08:40 A A A Drukuj Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych pojawiły się w Polsce pierwsze przenośne konsole. Nie były to jednak ani Nintendo Game Boy, ani Atari Lynx, lecz gry elektroniczne rodem ze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. To właśnie one wprowadzały pierwsze pokolenie naszych graczy w świat elektronicznej rozrywki, którą można schować do kieszeni. Nu, pogodi!

poprzednie 1/7 następne

W roku 1986 magazyn "IKS - INFORMATYKA, KOMPUTERY, SYSTEMY" donosił o nowym dziele radzieckich inżynierów, mogącym stanowić interesującą alternatywę dla młodych ludzi, których nie stać na "prawdziwy" komputer taki jak Atari XL/XE czy ZX Spectrum. Radziecka -mikroprocesorowa gra elektroniczna" Nu, pogodi! miała wbudowany zegar z budzikiem, dwa poziomy trudności, postaci z popularnej kreskówki w rolach głównych, mieściła się w piórniku i kosztowała tylko 25 rubli, czyli mniej więcej tyle, co zdalnie sterowany samochodzik (podczas gdy za używane ZX Spectrum płaciło się równowartość pięciu lub sześciu ówczesnych pensji). Redaktor "IKS-a" opisywał, jak działa taka zabawka:

Na ekranie przedstawiona jest jedna z sytuacji z filmu (...): wilk nadstawił koszyczek i czeka na zsuwające się z półki jajko. Wilk musi nałapać jak najwięcej jajek do koszyka. Jeśli jajko wpadnie do koszyka, to liczba punktów wzrasta o jeden. Wynik wyświetlany jest na ekranie w prawym górnym rogu (...). Jeżeli jednak, na skutek złego naciśnięcia klawisza, wilk nie złapie jajka, spadnie ono na ziemię i wyskoczy z niego kurczaczek. W tym przypadku grający otrzymuje punkt karny (...). Utrudnieniem w grze jest zasada, że w miarę jak zwiększa się liczba zdobytych punktów, szybkość zsuwania się jajek wzrasta. Warto dodać również, że w górnej części ekranu pojawiał się czasem drugi bohater kreskówki, zając, mobilizując wilka do dalszej gry.

poprzednie 1/7 następne REKLAMA

Zmowa z Zegarem

Goldfrapp - The Singles

Zobacz więcej na temat:

Podziel się

Ocena:

21 głosów

Komentarze (21)

mrw

06.08.11, 08:47 (3129).pr1-nat.espol.com.pl Oceniono 5 razy -5

" W efekcie radziecki kucharz - identycznie jak jego pierwowzór - jest czarnoskóry."

Co ja czytam