Holografia, w odróżnieniu od stereoskopowej telewizji "trójwymiarowej" to metoda zapisu pełnego zbioru informacji o wyglądzie obiektu z różnych stron. Klasyczna holografia jest procesem czysto optycznym w którym na płycie fotograficznej rejestruje się obraz interferencji światła odbitego od holografowanego obiektu z wzorcowym promieniem lasera. Jednak ta metoda ma wiele ograniczeń, a głównym jest wielkość kliszy.
Naukowcy pod przewodnictwem Nassera Peyghambariana opracowali metodę obliczania hologramu z obrazów wideo. Szesnaście kamer dookoła obiektu zbiera obrazy, na podstawie których komputer oblicza parametry pracy dwóch laserów wypalających hologram na fotoczułym polimerze, podświetlanym następnie innym laserem do wydobycia trójwymiarowego obrazu. W tej chwili obraz ten może być aktualizowany trzy razy na sekundę, a badacze twierdzą, że prędkość odświeżania telewizora, 30 razy na sekundę jest w zasięgu.
[Na podstawie nature via Science NOW, Reuters]
Janusz A. Urbanowicz
