Pierwsze zastosowanie - posłużył do udokumentowania konferencji Tangible, Embedded and Embodied Interaction tworząc podobizny jej uczestników. Najpierw Kinectem skopiowano w 3D pozy uczestników - model na ekranie dopasowywał się do zmiany póz człowieka w czasie rzeczywistym, a potem wydrukowano go na drukarce Dimension uPrint 3D - program automatycznie dodał elementy łączące. Wszystko to w trakcie konferencji, równie łatwo jak robi się zdjęcia. Modele mają wymiary 3 na 3 cm, stworzenie takich wymagało wykorzystania tylko 1/4 rozdzielczości Kinecta. Można je także zapisać w formacie STL, zrozumiałym dla aplikacji do edycji 3D.
[za: Interactive Fabrication]
Paweł Kamiński
Źródło artykułu: 
