Z początkiem 1985 roku ruszył bowiem superkomputer Cray-2, produkcji Cray Research, Inc. Był to system wieloprocesorowy z bardzo szybką jak na tamte czasy, ale współdzieloną pamięcią. Konstrukcja składała się z jednego procesora pierwszoplanowego, obsługującego system i kilku (maksymalnie 4) wektorowych procesorów drugoplanowych. Taktowanie zegarów komputera określono na poziomie 244 MHz.
Cray-2 znalazł zastosowanie w amerykańskich agencjach rządowych oraz NASA. Berło najszybszego superkomputera stracił dopiero pięć lat później, kiedy to w 1990 roku konkurencyjna firma ETA Systems zaprezentowała model ETA-10G.
Komputer Cray-2 używany w bazie NASA w Langley został ochrzczony imieniem Voyager. Jego głównym zadaniem były symulacje aerodynamiczne, przewidywanie wyników reakcji chemicznych, oraz ilustracja działania silników rakietowych. Z tych mniej ważnych wspomnieć można na przykład także o symulowaniu atmosfer różnych planet oraz zaawansowanym przewidywaniu ruchów ciał niebieskich, z naciskiem na zderzenia w przestrzeni kosmicznej.
Moc obliczeniową Voyagera szacuje się na 1 gigaFLOPS. Aktualnie, korona najszybszego komputera na świecie również należy do konstrukcji sygnowanej logo Cray Research, Inc. - Cray Jaguar XT5 o mocy 1,75 petaFLOPS.
Jednostkę Cray-2, pracującą niegdyś w NASA można obecnie oglądać w części wystawowej budynku agencji kosmicznej w Langley.
Łukasz Cichy
