Co sprawiło, że w 1980 roku pojawiła się gra, w którą chciały grać również kobiety i dzieci, a jej bohater występował w kreskówkach i na pudełkach śniadaniowych płatków? Serwis Gamasutra przedstawia historię Pac-Mana.
Jak wyglądał świat przed Pac-Manem? Od 1976 roku ton nadawał Breakout, nowsze wcielenie Ponga, zaś w 1978 roku pojawili się Space Invaders. Ogromna większość tytułów była ich klonami, zaś salony gier były ciemnymi, zadymionymi norami, w których społecznie nieprzystosowani mężczyźni spędzali godziny na mordowaniu hord kosmicznych wrogów. Zamknięty, twardy, samczy świat.
Namco Bandai pochwaliło się, że tworzy nową serię telewizyjnych kreskówek Pac-Man. Premierę zapowiedziano na 2012 rok, powstanie 26 epizodów, serial będzie zrobiony w 3D.
Młody Toru Iwatani stara się o pracę w Namco, bo - jak mu się błędnie wydaje - firma produkuje pinballe, których jest fanem i chciałby je projektować. Niestety, trafia do innego świata. Trzy klony Breakouta później zaczyna się zastanawiać, jak zrobić grę, która zainteresuje szerszą grupę. Dochodzi do wniosku, że tak jak mężczyzn ekscytuje przemoc, tak kobiety interesują się głównie modą i jedzeniem. Wymyśla więc grę polegającą na zjadaniu kropek, ciastek i owoców, z przeciwnikami których głównie się unika, choć czasowo i w ograniczony sposób można również ich pokonywać. Wrogie duchy są różnokolorowe, mają swoje imiona i różnie się zachowują - są spersonalizowane. Choć dzisiaj "fabuła" na takim poziomie może śmieszyć, wtedy była czymś zupełnie nowym. Również interakcje ze światem są zróżnicowane, przynajmniej w porównaniu z Space Invaders czy Breakoutem. Dzięki takim innowacjom gry wyszły z samczego getta, a Pac-Man został ikoną branży. Tutaj możecie zobaczyć, jak wyglądały szkice koncepcyjne tytułu.
[via Gamasutra]
Tomasz Andruszkiewicz
