Oddworld: New 'n' Tasty! - recenzja

Znaleźć człowieka, który 17 lat temu zakochał się w Oddworld: Abe's Odyssey, jest dość łatwo. Ale już znalezienie takiego, który grę by ukończył, proste nie jest. Przygody sympatycznego mudokona miały bowiem wyżyłowany poziom trudności. Trudno było grę skończyć, a co dopiero uratować wszystkich 99 pobratymców.

Mnie się udało dopiero teraz, gdy na rynku wylądowało Oddworld: New N Tasty. Skończyć, nie zaliczyć na 100%, zwłaszcza że tym razem na odbicie czeka... 299 mudokonów. Ale podejdę jeszcze raz, bo powrót do niezwykłego świata wykreowanego przez Lorne'a Lanninga udał się wybornie. Oddworld nawet nie tyle broni się po latach, co wręcz przystępuje do ataku, pokazując, że mechanika gier logicznych się nie starzeje, a wzbogacona wręcz zachwyca.

Oddworld to nie tylko karykatura ustroju, ale i szydera z różnic społecznych i sztywnego przypisania ról rasom. W tym świecie nie ma miejsca na indywidualizm - z wyjątkiem Abe'a, który wyróżnia się śmiesznym warkoczykiem, a w trakcie gry również zdobytymi mocami. Wciąż jednak pozostaje uroczym, tchórzliwym brzydalem, którego nie sposób nie lubić. W końcu przynajmniej tutaj źli kapitaliści dostają po łapach.

Oddworld: New 'n' Tasty

Świat pełen pułapek Gra umiejętnie miesza elementy logiczne ze zręcznościowymi. Musimy ratować kolegów, ale na drodze stoją pułapki i przeciwnicy. Nad Sligami przejmujemy kontrolę, by zlikwidować z karabinu resztę strażników, uwagę psopodobnych Slogów odwracamy kawałkiem mięsa, a Scraby napuszczamy na siebie nawzajem. Przy okazji uważamy na bomby (niektóre można rozbroić), elektryczne drzwi i szatkownice do mięsa. Wymagającym dużej koncentracji mechanizmem jest laser widzący ruch - gdy obejmuje promieniem Abe'a, trzeba stać bez ruchu.

Po pierwsze, nie dać się zabić, po drugie - ratować braci. Mudokoni posłusznie sprzątają wnętrza RuptureFarms, ale dzięki kilku prostym poleceniom możemy ich nakłonić do podążania za nami do miejsca ucieczki. Wprawdzie nie skaczą i nie wspinają się, ale słuchają się pokornie i nie wpadają w pułapki.

Zagadka typu "powtórz melodię". Jednym z dźwięków jest oczywiście siarczyste pierdnięcie

Choć granie na nosie złemu kapitaliście to sól gry, w Oddworld podoba mi się to, że na ten cel możemy się wypiąć i po prostu samolubnie przeć przed siebie. Wtedy dostaniemy co prawda gorsze zakończenie, ale przynajmniej nikt nas do niczego nie zmusza, prawda? Podstawa to zapewnić przetrwanie samemu Abe'owi, a tu niezbędne będzie kombinowanie, jak pokonać drogą do kolejnej lokacji, gdy na drodze stoją przeciwnicy.

Od nowa Studio Just Add Water tworzyło już wersje HD innych Oddworldów, Munch's Odysee i Stranger's Wrath, ale w przypadku New 'n' Tasty o zwykłym podniesieniu rozdzielczości nie ma mowy. Gra została napisana od nowa z wyczuwalnym szacunkiem dla pierwowzoru. Grafika jest w 3D, rozgrywka pozostała dwuwymiarowa. Gdybym miał oszacować "zawartość w Abe'a w Abie", powiedziałbym, że jest to w zdecydowanej większości ta sama gra, tyle że dodano do niej trochę rzeczy. Gdzieś będzie to dodatkowy przeciwnik albo nowa pułapka, kiedy indziej ujęcie kamery. Jeśli chcesz się cofnąć do lat 90., wybierz najwyższy poziom trudności. "Normal" wybacza znacznie więcej i nie powinien sfrustrować nawet nowicjuszy.

Zbliżenia i ruch kamery zdecydowanie odświeżyły przygody Abe'a

Duża w tym zasługa bardzo wygodnej mechaniki quicksave (naciśnięcie panelu dotykowego), quickload (przytrzymanie panelu dotykowego). Dzięki niej po każdym zgonie - swoim lub kolegi mudokona - można spróbować raz jeszcze. Checkpointów zresztą również nie brakuje. Tym razem przejście do innej lokacji nie resetuje łamigłówki we wcześniejszej, bo i nie ma tu sztywnego podziału na "ekrany" - zamiast tego dominuje płynny scrolling.

Zmieniono obłożenie przycisków - teraz łatwiej wydaje się komendy, zaś szybkością Abe'a zawiadujemy z użyciem lewego analoga, przechylając go w różnym zakresie w zależności od tego, czy chcemy biec czy iść. Podobnie jak kilkanaście lat temu, nie zawsze miałem wrażenie, że ta kontrola jest precyzyjna - podchodzenie do bomby w celu jej rozbrojenia kończyło się niekiedy podejściem krok za daleko. Nie mówiąc już o seriach skoków nad bombami, przy których normalnie byś zaklął, ale wygodny system zapisywania stanu gry pozwala po sekundzie powtórzyć trudną sekwencję.

Oddworld: New 'n' Tasty

Gra została wydana w polskiej wersji językowej. Za dużo do tłumaczenia wprawdzie nie było, ale gest niewątpliwie warto docenić, zwłaszcza że polskie znaki występują tu również w postaci graficznej, czyli wkomponowanej w silnik gry (na przykład na ekranach wyświetlających podpowiedzi dotyczące sterowania). Problemem jest fakt, że użyty font nie ma polskich znaków, przez co nasze „ą, ę” i reszta wyraźnie odcinają się od pozostałych liter. Strzelam, że ekipa lokalizacyjna nie miała wyjścia i musiała zastosować to samo rozwiązanie, co w oryginale. Efekt wizualny jest niestety słabiutki, nawet na ekranach loadingów. Ale jeszcze słabszy jest komunikat przy jednym z trofeów - „Uratować każdą Mudokon z ogólną najlepszy czas 3:00:00 lub mniej”. Rany Julek, kto to puścił?

Werdykt Oddworld: New 'n' Tasty udał się wybornie, a jednocześnie ma do zaoferowania znacznie więcej atutów, niż tylko nostalgiczną podróż dla swoich dawnych fanów. Abe świetnie odnalazł się w nowych czasach, stanowiąc interesujące wyzwanie również dla osób, które z pierwowzorem nie miały do czynienia. A obok nowej, urzekającej oprawy tkwi tu choćby opcja kooperacji, polegająca na... graniu na zmianę. Pomyśleć, że dawno temu taki wariant zabawy oferowało znacznie więcej gier... Czasy się zmieniły, a Abe ma szansę podbić serca kolejnego pokolenia graczy.

PS Gra obsługuje opcje cross-buy (jeden zakup pozwala grać na PS4, PS3 i PS Vicie) oraz cross-save, choć na razie ukazała się tylko na PS4.

Więcej o systemie ocen

Marcin Kosman

Platformy: PS4 (już jest), PS3, PS Vita, Wii U, Xbox One, PC, Mac, Linux (w przyszłości) Producent: Just Add Water Wydawca: Oddworld Inhabitants Data premiery: 23.07.2014 PEGI: 12

Grę do recenzji udostępnił producent. Testowaliśmy wersję na PS4. Screeny pochodzą od redakcji.