Skala dziesięciu lat, jeśli chodzi o normalną grę komputerową, oznacza zwykle, że pomysł należy do kategorii vaporware i należy go traktować równie serio jak Duke Nukem Forever czy StarCraft: Ghost. W przypadku multi do Tetrisa sprawa ma się jednak inaczej - Pażytnow sam określa się jako człowieka na swoistej wcześniejszej emeryturze, który wyzwolił się z kieratu cyklu produkcyjnego gier i terminów, zajmuje się akceptowaniem nowych wersji Tetrisa i hobbystycznie pracuje nad trybem wieloosobowym, więc nic go nie zmusza do pośpiechu.
Mówi o nim tak:
To spory problem w Tetrisie, bo... tak gra jest bardzo intensywna, wiesz? Jeśli grasz na wysokim poziomie, a o to zwykle graczom chodzi, więc jeśli grasz na krawędzi własnych umiejętności w kwerstii szybkości, reakcji i wszystkiego, po prostu nie masz już wtedy zasobów w mózgu, żeby obserwować co robią inni ludzie. I dalej dodaje:
To właśnie pokazuje teoretyczny problem, który musimy rozwiązać tworząc multiplayer w Tetrisie. Jeśli obniżymy intensywność gry dla każdego, zmniejszymy przyjemność z zabawy. Ale jeśli utrzymamy ją na dotychczasowym poziomie, graczom zabraknie zasobów aby podejmować działania w wieloosobowym środowisku, aby obserwować, analizować co się dzieje i modyfikować własną strategię. Zostawmy więc Aleksieja Pażytnowa z wielkim problemem wyważenia multi w Tetrisie i zakończmy pytaniem - czy wy również uważacie, że gry wieloosobowe muszą być głupsze i prostsze od singli, bo inaczej mózgi graczy ich nie ogarną?
[via Gamasutra]
Tomasz Andruszkiewicz
