Matka jest tylko jedna!

Dziś obchodzimy dzień matki (nie zapomnieliście, prawda?) i w związku z tym postanowiliśmy zastanowić się nad tym, czy i w jaki sposób postać mamy bywa ukazana w grach.

A co z matką wszystkich gier? Przeczytacie tutaj.

I wiecie co? Mam wrażenie, że po mamy, matki i mamusie twórcy gier sięgają wyjątkowo rzadko. Po ojców - owszem, chętnie. Taki tata może być przecież mentorem, przewodnikiem przez świat gry, niedościgłym wzorem, silniejszym/mądrzejszym partnerem, a nawet ostatecznym wrogiem do pokonania (klasyczny przypadek Lorda Vadera). Natomiast matki? Twórcy gier rzadko mają jakiś fajny pomysł na wprowadzenie ich do fabuły. Czy to dlatego, że miłość matczyna automatycznie kojarzy się z jakąś delikatnością albo wręcz ckliwością? Czy według twórców ta miłość jest jakaś... niemęska? Najwyraźniej na to właśnie wygląda. A szkoda. Być może innym wytłumaczeniem jest także fakt, że kobieta w grach komputerowych (oczywiście, że nie zawsze, ale często) jest po to, żeby ją uratować. I najwidoczniej scenarzyści wychodzą z założenia, że atrakcyjniej jest uratować księżniczkę niż własną matkę.

Tak czy inaczej, poniżej znajdziecie zestawienie kilku gier, w których - mimo wszystko - mamy mamy.

Fallout 3 Mama głównego bohatera pojawia się w tej grze bardzo krótko, a przy tym w bardzo szczególny sposób. Poznajemy ją w scenie porodu, nawet w zasadzie jej nie widzieliśmy (no dobra, widzieliśmy jej nogę) - i to jedyny moment, kiedy jest przy nas. Słyszymy jej zmęczony, ale i ucieszony głos, gdy rozmawia z tatą bohatera. Niestety, nagle okazuje się, że poród nie poszedł do końca pomyślnie - mama umiera z powodu powikłań. Na szczęście ojciec będzie pielęgnować w nas pamięć o rodzicielce. W pokoju niemowlaka będzie znajdować się m.in. tabliczka z zapisanym fragmentem Biblii - ulubionym cytatem matki.

Poniżej Falloutowa scena porodu:

Kwestia miłości macierzyńskiej wydaje się w wypadku królowej matki obcych rozwinięta i w pełni wyzyskana. Gdyby królowa mogła, rozszarpałaby na strzępy wszystkich ludzi, wszystkich predatorów i w ogóle każdego, kto spróbowałby przeszkodzić jej dzieciom w swobodnym hasaniu i odgryzaniu łbów komu popadnie. Królowa obcych jest z pewnością szacowną matroną, ale jakoś nie przewiduję, żeby delegacja Polygamii wybierała się do niej z okolicznościowym bukiecikiem.

Kto jest ciekaw widoku sympatycznej mamuśki w najnowszej odsłonie AvP, niech obejrzy filmidło:

Flemeth, matka wiedźmy Morrigan, odgrywa istotną rolę w Dragon's Age: Początek. Żeby nie spoilerować, nie będziemy mówić o szczegółach - wspomnimy jedynie o trudnych relacjach, jakie łączą ją z córką. Ale czego innego spodziewać się po kobiecie, która lubi od czasu do czasu zamienić się w smoka Flemeth jest matką wymagającą, apodyktyczną, a często także złośliwą. Twierdzi, że kiedyś była piękna, a ludzie nawet się o nią zabijali. Cóż. Pozostaje wierzyć na słowo.

God of War III W epickiej grze na PlayStation 3 pojawia się nie byle kto, bo sama Gaja: bogini-matka, uosobienie płodności. To od niej zaczęło się życie kolejnych bogów, tytanów, cyklopów i całej reszty mitologicznej zgrai. W GoW 3 Gaję spotykamy już na samym początku gry, a spora część akcji toczy się na jej grzbiecie (a nawet w jej bebechach). To, że ostatecznie Gaja zdradziła Kratosa i sama próbuje uporać się z Zeusem, nie powinno być dla nas szczególnym zaskoczeniem. Mitologia grecka uczy, że Gaja była jednym z pierwszych bóstw, które wynurzyły się z Chaosu - a skoro była tego Chaosu najbliżej, to sama miała w sobie silny pierwiastek nieokrzesania, pierwiastek chaotyczny.

Grace Mars nie należy do tych bohaterów Heavy Rain, którymi można kierować - ale mimo tego jest silnie i wiarygodnie zarysowana postać. Grace jest żoną Ethana i matką dwóch chłopców: Jasona i Shauna. Na początku gry widzimy ją jako szczęśliwą strażniczkę domowego ogniska. Niestety, niedługo potem Jason ginie potrącony przez samochód, co staje się początkiem końca rodziny Marsów. Ethan i Grace przechodzą separację, Shaunem opiekują się na zmianę. Najbardziej poruszającą sceną z jej udziałem jest według mnie ta, w której Grace zarzuca mężowi, że to przez niego mogą stracić także drugiego syna. To jedna z lepszych scen ukazujących cierpienie matki, jakie widziałem w grach.

Tomb Raider

Matka Lary Croft - lady Amelia Croft - pojawiła się tylko w paru edycjach gry. Gdy jednak już do tego dochodziło, odgrywała całkiem istotną rolę. W części TR: Legend najpierw widzimy Larę lecącą z matką samolotem, który ulega wypadkowi. Oczywiście obydwie bohaterki ocalały - schroniły się w nepalskim klasztorze, gdzie znalazły tajemniczy miecz tkwiący wbity w ziemię. Gdy młoda Lara dotknęła go, jej matka, chcąc chronić córkę przed potencjalnym niebezpieczeństwem ze strony artefaktu, własnoręcznie wyciągnęła miecz. To niestety sprawiło, że Amelia zniknęła. Umarła? A może tylko przeniosła się do innego wymiaru? Wiele lat później, gdy Lara po raz drugi dociera w do tego samego klasztoru, ponownie aktywuje artefakt i widzi za jego pośrednictwem... własną matkę sprzed lat. Próbuje nakłonić ją, by nie wyciągała miecza, ale ta - prawdopodobnie właśnie pod wpływem tej wizji - robi coś dokładnie przeciwnego.

Druga część AC ma prawdziwie włoski klimat, więc nie mogło tu zabraknąć prawdziwie włoskiej matrony, którą jest matka Ezia, czyli Maria Auditore. Maria jest kobietą dobrą i szlachetną. Niestety spada na nią nieszczęście: gdy jej mąż i dwaj synowie zostali zabrani na egzekucję - doznała tak głębokiego szoku, że aż przestała w ogóle się odzywać. Ezio postanawia uciec z miasta wraz z matką i siostrą. Zadaniem gracza jest zatem nie tylko pomszczenie zabitych mężczyzn, lecz także zapewnienie bezpieczeństwa rodzicielce.

Matki z których gier zapadły wam najbardziej w pamięci? Dopisujcie swoje typy!

Piotr Kubiński