Uznanie konsoli, jakiejkolwiek, za sprzęt dla gadżeciarzy [early adopters] z punktu widzenia biznesowego to bardziej obelga, niż pochwała. W końcu z założenia jest to nieliczna grupa, która wcześniej niż inni interesuje się, np. grami, i przeciera szlaki masowemu konsumentowi. Czy zatem wypowiadanie się w ten sposób o własnym produkcie, który aspiruje do bycia rynkowym liderem nie jest strzałem w kolano? Może i jest, ale Sony niejednokrotnie udowadniało (ostatnio wczoraj), że ma kolana ze stali i żadne naboje im nie straszne. Dlatego też John Koller, dyrektor ds. sprzętu w SCEA w wywiadzie powiedział:
PSP, z perspektywy przenośnej konsoli, jest dla 13-17 latków, wielokulturowych, także tych o mniejszych zarobkach. PS3 zaś jest wciąż w fazie gadżeciarskiej, dla klientów nakierowanych na technologie... są oni zainteresowani rozmiatą funkcjonalnością tego systemu. Przy okazji należy dodać, że również pięknie przedstawił PSP. Nie no, albo jestem zmęczony, albo jego wypowiedź naprawdę nie ma większego sensu i jest kolejną próbą powiedzenia czegokolwiek. Wydaje mi się, że Sony powinno zafundować swoim pracownikom więcej wypoczynku i może karnety do fitness klubu? No chyba, że to przemyślana strategia i nie 2 lata po premierze, ale np. 5 lat po premierze PS3 ma być docelowo dla każdego. Ale przecież już jest liderem. Jakie to wszystko zakręcone, mózg mi eksploduje.
Jakub Tepper
[via Kotaku]
