Jeśli da się w tej sprawie wyznaczyć jakieś oczywiste linie podziału, to nie ma wątpliwości, po której stoją twórcy/a gry. Czy "Obrońca krzyża" w jakikolwiek sposób stara się przedstawić jakiś jeden spójny, wyważony obraz sytuacji? Nie i szczerze pisząc, nie musi.
Ta gra to zrobiona na szybko satyra, która na dodatek wydaje się być czytelna tylko w tym momencie. Gdy za jakiś czas sprawa ucichnie, a ktoś jakimś cudem niezorientowany w temacie, trafi na nią, może nie wiedzieć kompletnie o co chodziło. Skąd te cytaty? Jakie krzyże? Kto? Jak? Dlaczego?
Zasady są proste: klikając na wyskakujące główki polityków gracz ustawia pod Pałacem Prezydenckim kolejne krzyże. W ściśle ograniczonym czasie musi ustawić ich jak najwięcej.
Bardzo chciałbym zagrać w jakąś "grową" odpowiedź na nią. W końcu gry to język XXI wieku, tak?
Jeśli macie konto na Facebooku, to w "Obrońce krzyża" możecie zagrać tutaj.
Komentarze do wpisu zostały wyłączone.
Konrad Hildebrand
