Gdzie się podziała muzyka w grach? Kompozytor ścieżki dźwiękowej Dooma chciałby jej więcej

Micka Gordona znałem wcześniej tylko z jego soundtracku do zeszłorocznego Dooma. Biorąc pod uwagę cały 2016 rok, chyba (pamięć mam kiepską) była to jedyna gra, której ścieżka dźwiękowa wryła mi się w głowę. Bynajmniej nie z powodu ukrytych w niej pentagramów. Przesłuchałem poniższy wywiad Danny'ego O'Dwyera i zrozumiałem dlaczego. A potem posmutniałem.

Bo faktycznie od jakiegoś czasu chodziła mi po głowie myśl, że autorzy gier straszliwie nie doceniają  wartości muzyki. Niezależnie od gatunku, w większości gier nawet z najwyższej półki coś tam plumka w tle i w gruncie rzeczy większości wystarcza. Mi nie. Nie sądzę bym był odosobniony w stwierdzeniu, że dobra muza, ba - dobrze dobrane piosenki w radio w grze dorzucają tony do klimatu. A gram sporo i mam wrażenie, że ten element został w ostatnich latach mocno zaniedbany. Mam też świadomość, że takie "Mr. Crowley" w Brutal Legend było oczywistym skrótem dla developera. Ale mi naprawdę "zrobiło" tę grę.

Człowiek to zwierz podatny na rzeczy łechcące zmysły. Mafia 3 była nudna jak flaki z olejem, ale "Little Less Conversation" Pressleya w trakcie pościgu wystarczało, by na moment o tej mizerii zapomnieć. Jeśli dzisiaj wspominam Ace Combat 6, to właśnie przez muzykę. Soundtrack był świetny, ale pojawienie się ostatniego bossa zgrane z poniższym utworem naprawdę mną zamiotło.

Muzyka Dooma była lepsza. Bo tu nie chodzi o jeden utwór. Cała ścieżka dźwiękowa była znakomita i faktycznie nakręcała do działania, mocno współgrając z równie głośną rozgrywką. Wryła mi się w pamięć. Gdybym odświeżył sobie listę gier wydanych w zeszłym roku, pewnie przypomniałbym sobie coś jeszcze. Ale samo do głowy nie wskakuje.

A to błąd. Również zdaniem Micka:

Drodzy developerzy. Fajny kawałek muzyki naprawdę nam - graczom - "robi".

A skoro już o dźwiękach, to może powiecie mi jaką ścieżkę dźwiękową z zeszłego roku zapamiętaliście. Coś sprawiło, że mieliście ciarki?

Maciej Kowalik