eSzperacz #49: Super One More Jump

Jeśli po takim leadzie nie domyślacie się, że nie mogę wytrzymać nerwowo przy Super One More Jump, to uwierzcie mi - CZASEM MAM OCHOTĘ WYWALIĆ SWITCHA PRZEZ OKNO. Tak? Wierzycie? Okej. Ale to nie oznacza, że mam coś przeciw tej grze. Wręcz (hihi) przeciwnie. Generalnie lubię zręcznościówki i chociaż na scenie niezależnej, mając wybór, bliżej mi chwilowo do tych łatwiejszych pozycji, bo klasycznie „tak trudne, że prędzej popuścisz w majty, niż przejdziesz do końca” tytuły zdążyły mi się przejeść, od czasu do czasu wciąż mogę. A i propozycja SMG Studio ma mobilny rodowód, więc na dobrą sprawę nie jest nawet platformówką. Dlatego dałem szansę.

Super One More Jump to automatyczny runner (czyli taki, gdzie należy wyłącznie reagować na dalsze przeszkody) albo i komórkowe tap game - wymagający tylko pacania ekranu (lub jednego guziczka) w odpowiednim momencie. Pozycja czysto na refleks lub wykuwanie poziomów. Nie żadne tam „endless”, tylko z przemyślanymi, krótkimi planszami, które w drugiej połowie „kampanii” zaczynają przypominać elektroniczne maszyny tortur. Ale satysfakcja z wyuczenia się kolejności przeszkód i zaliczenia planszy z trzema opcjonalnymi diamencikami jest… no, milutka jest.

Cieszy mnogość trybów, bo wraz z postępami odblokujemy wiele dziwacznych pomysłów deweloperów. Cieszy też możliwość szarpania z kimś obok. Mobilne korzenie oznaczają wizualną prostotę (sami wybieramy skórki, zatem poszczególne światy różnią się wyłącznie poziomem trudności), lecz również szalenie przystępną cenę. Nie spodziewałbym się niczego innego po gierce o chirurgicznym hycaniu z platformy na platformę. To tytuł z grupy tych wartych trzymania na dysku konsoli „w razie czego”. I na półgodzinne sesje sprawdza się mistrzowsko. Tylko nie przed snem, serio. Bo jak ostatnio spróbowałem, niemal wybuchnąłem i musiałem leczyć się Picrossem.

Hej, za tydzień pięćdziesiąty Szperacz! Kto wie, może będzie mu towarzyszyć jakaś fajna niespodzianka?