A przynajmniej tak wynika z badań przeprowadzonych przez zespół kierowany przez dr Simone Kuhn. Znaleźli się w nim naukowcy z Towarzystwa Wspierania Nauki im. Maxa Plancka w Monachium oraz Uniwersytetu Medycznego w Hamburgu.
77 badanych poddanych zostało komputerowym analizom zachowania, kazano im też wypełnić ankiety. W ten sposób ustalono ich poziom agresji i empatii, samokontroli, ogólny nastrój oraz impulsywność. Następnie podzielono ich na trzy grupy: pierwsza grała codziennie w Grant Theft Auto V, druga w Simsy 3, zaś trzecia nie grała w nic - była to grupa kontrolna. Grupy były mniej więcej równoliczne. Badanie trwało 2 miesiące. Co może być istotne - żaden z badanych nie miał wcześniej styczności z żadną z wymienionych gier. Nie było wśród nich osoby z psychicznymi lub neurologicznymi problemami.
Po tym czasie ponownie przeprowadzono testy i porównano wyniki z okresu przed graniem i po dwóch miesiącach obcowania z GTA V. Wyniki nie pozostawiał wątpliwości - po 2 miesiącach rozbijania się samochodem i strzelania do innych ludzi poziom agresji oraz inne parametry w pierwszej grupie nie zmieniły się. Tylko trzy testy na 208 wykazały zmiany w tym zakresie, ale różnice wynikały z przypadku. To nie był koniec badania, bo potem polecono dwóm grającym grupom nie grać przez jakiś czas - i tym razem również nie zauważono żadnej zmiany w ich zachowaniu.
Jest to pierwsze badanie, które udowodniło, że jeśli ludzie przez długi czas grają w pełne przemocy gry wideo, nie zwiększa to ich poziomu agresji w dłuższej perspektywie.
Czy można to uznać za argument w głośnej ostatnio dyskusji, która rozpoczęła się w Białym Domu, ale jej echa dotarły wszędzie tam, gdzie się gra? Myślę, że nie należy tracić z oczu jednej ważnej cechy - wieku osób grających. W badaniu przeprowadzonym przez Towarzystwo Wspierania Nauki średnia wieku wynosiła 28 lat, co zresztą nie powinno dziwić. W końcu kazano im grać w Grand Theft Auto V, a gra ta ma PEGI 18.
