Bulletstorm - sztuka fragowania

Co to jest? O grze wiecie już tak naprawdę wszystko. W skrócie - Greyson Hunt z nieznanych nam jeszcze powodów wycina hordy przeciwników w bardzo wymyślny i artystyczny sposób.

Samą fabułę i głównego bohatera już opisywaliśmy. Pójdę więc nieco na skróty i zacytuję odpowiedni fragment: Jak wiadomo, głównym bohaterem gry jest Grayson Hunt, niegdyś żołnierz, teraz pirat, który wraz z przyjacielem, androidem Ishi Sato, trafiają na opuszczoną przez agencje turystyczną planetę-raj. Zamiast urlopowiczów zamieszkują ją teraz hordy przestępców, a cała porośnięta jest bujną roślinnością. A pisząc "bujna" mam na myśli "posiadająca zęby, macki, kolce W skrócie to tyle. Powinno wystarczyć. Wrażenia Na początku prezentacji został nam puszczony filmik mający pokrótce wyjaśnić zasady gry. Na samym początku usłyszeliśmy, że Bulletstorm, to taka gra, w jaką wcześniej jeszcze nie graliśmy. Postarałem się zatem szybko zapomnieć o MadWorldzie i zająłem się eksterminacją wrogów.

Zabawa jest świetna. Gra bardzo szybko oducza nas prostego strzelania do przeciwnika i zaczyna się kombinowanie. Strzał w krocze, kop wysyłający przeciwnika majestatycznie w powietrze i robienie headshotów, związanie granatami na lince i kop w stronę innych przeciwników, przyciągnięcie energetyczną linką, obwiązanie granatami i dopiero kop w stronę przeciwników kreatywnych sposobów wykańczania wrogów jest cała masa.

Daje to naprawdę dużo frajdy podczas rozgrywki i grając człowiek zastanawia się, jak może w bardziej artystyczny sposób zrobić krzywdę sterowanym przez konsolę postacią. Napotykane po drodze krwiożercze rośliny nagle stają się konkurentami w walce o ewolucyjny rozwój naszej postaci. Na szczęście złapanych przez nie przeciwników da się uwolnić - aby po chwili własnoręcznie wybawić ich od niedoli egzystencji.

Gra wygląda ładnie, działa szybko i u większości (o ile nie wszystkich) grających wywołała uśmiech na twarzach. Sterowania uczymy się dość szybko i potem polujemy już tylko na skillshototy, dzięki którym dostajemy punkty, za które możemy rozwijać swoją postać dokupując jej nową broń. Zwykłe strzelanie stało się po prostu passe.

Nasz wywiad z Adrianem Chmielarzem z People Can Fly przeczytacie tutaj.

Bazowa funkcjonalność działa więc już świetnie. Oprawa audiowizualna jest ładna. Pozostaje więc projekt poziomów i scenariusz. Podczas krótkiego dema nie zobaczyliśmy za dużo, ale mam nadzieję, że reszta komponentów gry będzie stała na równie wysokim poziomie.

Najlepsze

• radość nabijania punktów za wymyślanie fantazyjnego sposobu na eliminację przeciwników
• oprawa graficzna

Najgorsze

• nie zanotowano, należy dodać jednak, że nie znamy scenariusza, ani dalszych poziomów. Część z nich pokazano na filmiku, więc zakładam, że nie będziemy się nudzić i gra nie stanie się szybko montonna.

Werdykt Jedna z najciekawszych pozycji, które widziałem na E3. Gra się fajnie, wygląda dobrze czegóż chcieć więcej. No i jeszcze to NIN w zwiastunie

Piotr Gnyp