Jak pamiętacie, Ark to sztuczne, pływające miasto stworzone na potrzeby bogatych i utalentowanych. Brzmi bardzo podobnie do Rapture, ale tym razem za upadkiem śmiałego projektu nie stoją zmutowane ślimaki głębinowe. Arka była przewidziana jako schronienie dla 5000 ludzi, którzy ukryli się przed pogrążającym w kryzysie światem. Niestety na skutek podniesienia się poziomu morza, tysiące uciekinierów władowało się na statki, aby odnaleźć tajemnicze miasto. Część z nich zginęła, ale części udało się dotrzeć do Arki. I tak zamiast kilku tysięcy naukowców i milionerów, dokoła sztucznej wyspy skupiło się kilkadziesiąt tysięcy uchodźców. Głównym podłożem gry jest więc konflikt pomiędzy pierwotnymi mieszkańcami Arki, a nowymi, nazywanymi przez starych "gośćmi".
Nie przypuszczam, aby tryb dla pojedynczego gracza był najmocniejszą stroną Brink, ale ciekawe podłoże zawsze sprawia, że gra w kilka osób jest bardziej klimatyczna.
Wpis na blogu warto też przeczytać ze względu na ciekawe spojrzenie na język gry jako medium, wybrałem taki cytat:
W Splash Damage wierzymy, że środowisko gry jest świetnym nośnikiem narracji. Ciekawie zaprojektowane otoczenie dostarcza graczowi mnóstwa informacji bez więzienia go przez NPC, którzy będą go pouczać na temat tego Jak Się Rzeczy Mają. Wiedzieliśmy, że chcemy aby nasza gra opowiadała swoim środowiskiem historie, więc chcieliśmy, aby było napchane szczegółami. I tu wychodzi kolejny interesujący punkt styczny z BioShockiem, grą, która w znakomity sposób opowiadała masę rzeczy na wiele różnych sposobów, nie tylko przez poukrywane po kątach nagrania.
[via Bethesda Blog]
