Pomysł jest banalny. To platformówka 2D - gracz wciela się w dzielnego wojownika ninja, który musi zejść na sam dół (to, bagatela, 350 pięter) ogromnej wieży.
Ma jednak na to tylko... 30 sekund. Po tym czasie zacznie go ścigać ogromny demon, którego nie sposób uniknąć. Chyba, że znajdzie się bonus, który zresetuje czas. Albo zginie, bo to także przywraca licznik do stanu wyjściowego. Ale liczba żyć jest mocno ograniczona, więc w ostatecznym rozrachunku trzeba bardzo uważać.
W Super House of Dead Ninjas liczy się więc nie tylko to, by zdobyć jak najwięcej punktów i zabijać potworki, ale także by robić to szybko. Nie ma czasu na zastanawianie się, tu trzeba jak najszybciej przeć na dół. Sterowanie jest świetne, wieża bardzo częsta się zmienia i pojawiają się wcześniej niewidziane stworki, na które trzeba znaleźć często zupełnie nowe sposoby, a co jakiś czas walczy się z bossem. Szybka, intensywna rozgrywka.
Super House of Dead Ninjas
Podczas zabawy zdobywa się także dostęp do nowych broni i umiejętności, które można wykorzystać w przyszłych próbach. Które mają o tyle dużo sensu, że wieża w dużej mierze jest generowana losowo.
Super House of Dead Ninjas to niekończące się godziny długiej zabawy, gdzieś na skrzyżowaniu Spelunky, Super Meat Boya i starej, dobrej Castlevanii (ten klimat!). To wszystko brzmi jak przepis na sukces.
Jestem w szoku, że nigdy wcześniej nie słyszałem o tym tytule (zwłaszcza, że to druga część). I jestem w szoku, że jeszcze nie powstaje rozbudowana wersja na inne platformy, bo na razie zagrać można tylko w przeglądarce - o, tutaj. Zróbcie to koniecznie, bo naprawdę warto.
Tomasz Kutera
