Co granie w gry mówi o człowieku? Polscy naukowcy odkryli coś w mózgu

Istnieją gracze, którzy posiadają swego rodzaju predyspozycje do osiągania ponadprzeciętnych rezultatów. Okazuje się, że cały sekret może tkwić w cechach struktury naszego mózgu. Psycholożki z Uniwersytetu SWPS wraz z naukowcami innych ośrodków starają się wykazać, kto szybciej nauczy się grać.

Na świecie jest nas już ponad 3,7 mld. Nas, czyli graczy. W szpony wirtualnej rozrywki wpada coraz więcej osób i nie jest przesadą, jeśli powiemy o globalnym fenomenie. Gry komputerowe to również temat, nad którym pochylają się naukowcy z całego świata, ba! Wieść niesie, że gry komputerowe są korzystne dla mózgu.

Gracze mogą przewyższać osoby nie grające w gry (lub grające nieregularnie) w kwestii zdolności utrzymania uwagi i percepcji, prędkości przetwarzania informacji, przełączania między bodźcami – tak wynika z wielu badań przekrojowych. Jednak nadal do końca nie wiemy, jakie znaczenie w osiąganych wynikach mają indywidualne cechy gracza – takie jak specyfika budowy struktur mózgu.

Nad tym zagadnieniem pochylili się badacze z kilku polskich ośrodków naukowych: Uniwersytetu SWPS, Uniwersytetu Jagiellońskiego, Instytutu Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej im. M. Nałęcza PAN, Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN. Wyniki ich prac opublikowano w Scientific Reports.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Polscy naukowcy zbadali, czy budowa mózgu (zwłaszcza istoty białej) wpływa na to, jak szybko opanujemy tajniki gry StarCraft II i jakich umiejętności nabywamy w toku rozgrywki. RTS'y mają to do siebie, że wymagają od gracza mocnego zaangażowania: przetwarzania informacji wzrokowych, precyzyjnego wykonywania złożonych misji w czasie, koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz przekształcania planów myślowych w ruchy motoryczne. Skutki działań podejmowanych przez graczy są widoczne od razu.

Istota biała mózgu jest jednym z podstawowych elementów ośrodkowego układu nerwowego. Odpowiada za przesyłanie informacji wewnątrz tego układu i pełni ważną rolę w przebiegu funkcji poznawczych. W badaniu wzięły udział osoby, które wcześniej nie miały styczności z tą grą i zbadano je za pomocą strukturalnego rezonansu magnetycznego i sesji EEG (elektroencefalografii).

Badania wykonano przed treningiem, po 10 godzinach treningu, po 30 i po 60 godzinach. Uczestnicy wypełnili formularze dotyczące m.in. wieku, wykształcenia, doświadczenia związanego z graniem, doświadczenia zawodowego. Przed badaniem każdy przeszedł szkolenie dotyczące gry.

Sprawdzono, w jaki sposób charakterystyka obszarów istoty białej (przed rozpoczęciem treningu gry wideo) jest powiązana z wynikami późniejszego treningu StarCraft II. Wyniki pokazały, że wyższa spójność istoty białej w określonych regionach mózgu (część przednia torebki wewnętrznej, zakręt obręczy, hipokamp, pęczek podłużny dolny), odpowiadających za funkcje motoryczne czy podejmowanie decyzji, wiązała się z większą wydajnością i lepszymi wynikami uzyskiwanymi w StarCraft II.

Z przeprowadzonego badania wynika, że niektórzy mogą mieć neuroanatomiczne predyspozycje do grania (w tym konkretnym przypadku) w RTS'y. Chodzi o to, że cechy strukturalne mózgu poszczególnych osób są powiązane z szybszym uczeniem się rozgrywki.

Dr Natalia Kowalczyk-Grębska zauważa, że te wyniki mogą potencjalnie pomóc w identyfikacji cech strukturalnych mózgu unikatowych dla profesjonalnych graczy e-sportowców oraz lepiej zrozumieć neuronalne podstawy uczenia się nowych umiejętności.

Badania wykazały również, że struktury mózgu, które odpowiadają za nabywanie umiejętności związanych z graniem, są różne u osób młodych i starszych. U osób młodych znajdują się w tzw. podkorowych obszarach mózgu. U osób starszych w czołowych obszarach korowych mózgu.