Masaya Nakamura pełnił w firmie, którą założył w 1955 roku, rolę „honorowego doradcy” - można się domyślać, że wyłącznie tytułową i niezwiązaną już z żadnymi konkretnymi obowiązkami. Mimo to to właśnie Bandai Namco poinformowało o jego śmierci.
Oczywiście kiedy firma powstawała, nie miała jeszcze nic wspólnego z grami wideo. Nakamura w momencie jej zakładania zajmował się produkcją i dystrybucją zabawek dla dzieci, umieszczanych na terenie centrów handlowych. Początkowo były to karuzele z drewnianymi końmi, później jeżdżące po specjalnych torach samochodziki.
Namco które znamy narodziło się w latach 70., kiedy to Nakamura zatrudnił programistów do tworzenia gier na automaty. Więc chociaż na pierwszy rzut oka daleko jest od karuzel do gier wideo, to droga przez niego przebyta okazuje się całkowicie naturalna. Wraz ze spopularyzowaniem się konsol do użytku domowego firma weszła i na ten rynek, stając się jedną z legend branży.
Chociaż Namco, od 2005 połączone z wcześniejszym rywalem - firmą Bandai - działa w branży gier wideo już ponad 40 lat, to największym hitem firmy pozostaje bezsprzecznie Pac-Man. Stworzona w 1980 roku gra zyskała status światowego fenomenu i walnie przysłużyła się do masowej popularności elektronicznej rozrywki.
W ostatnich latach Bandai Namco istnieje na rynku zarówno jako developer jak i wydawca. Tę drugą rolę pełnił m.in. w przypadku trzech części Dark Souls czy Wiedźmina 3 (w Europie). Wśród nowszych tytułów tworzonych przez firmę wewnętrznie znajduje się zaś Tekken 7 czy japońskie RPG z serii Tales of.
Sam Nakamura, chociaż nie brał bezpośredniego udziału w procesie twórczym, to znany był z poświęcania wielu godzin (do nawet 23 na dobę przed wydaniem!) na granie w tytuły swojej firmy. Tak długo, jak jej przewodził, chciał być blisko tego, co tworzy, nie pełniąc jedynie roli zarządcy czy menadżera.
Założyciel Namco przestał pełnić aktywną rolę w swojej firmie w 2002 roku, na 3 lata przed połączeniem z Bandai.
Bandai Namco w informacji o śmierci swojego założyciela nie podało jej przyczyny. Nie pojawiły się tam również informacje o spadkobiercach przedsiębiorcy, których brak uzasadniono troską o ich prywatność.
Dominik Gąska
