Chcieli dobrze, wyszło tak sobie. G2A zbiera baty od Reddita

Rzeszowska firma chciała bardziej otworzyć się na społeczność graczy, a zebrała srogi łomot. Z drugiej strony, czego się spodziewać po budzącym takie emocje temacie, jakim jest handel kluczami?

Trochę rozumiem kupowanie gier u resellerów. Skoro w oficjalnych sklepach pokroju Steam czy Origin trzeba często wydać ponad 200 zł, a w przypadku konsol jest jeszcze drożej, to nic dziwnego, że szukamy najlepszych ofert.

Porównanie do popularnego portalu aukcyjnego jest o tyle trafne, że takie G2A nie sprzedaje kluczy bezpośrednio, a jedynie udostępnia platformę handlową. Nie zmienia to faktu, że całość budzi sporo kontrowersji, szczególnie po tym, jak studio tinyBuild zarzuciło G2A sprzedaż kluczy kupionych za pomocą kradzionych kart kredytowych, co miało skończyć się stratą 450 tysięcy dolarów dla studia.

Kwota trochę na wyrost, bo jest to analogiczne do liczenia strat spowodowanych piractwem. To, że ktoś nie może ściągnąć twojej gry nie oznacza, że z automatu ją u ciebie kupi, co nie zmienia faktu, że pewne straty poniesiono. Otóż w przypadku stwierdzenia nieautoryzowanej transakcji, (były już) posiadacz skradzionej karty może wnioskować do banku o tak zwany „chargeback” czyli zwrot środków. Te zabierane są sprzedawcy, który dodatkowo obciążany jest karą finansową, a w przypadku powtarzających się problemów, operator płatności może zakończyć współpracę albo podnieść prowizję.

Wywołało to całą dyskusję, w której inni deweloperzy niezbyt przychylnie wypowiadali się o idei platform pokroju G2A. Rzeszowska firma odbijała piłeczkę twierdząc, że tinyBuild nie chciało współpracować w sprawie skradzionych kluczy, a parę dni później ogłosiła, podobnie jak Kinguin, start programu partnerskiego dla deweloperów.

Mimo tego, opinie na temat G2A raczej nie są przychylne. Także wśród graczy, co dobitnie pokazuje sesja AMA na Reddicie. Firma zorganizowała ją by wyjaśnić całe zamieszanie, ale coś po drodze poszło nie tak, bo sesja dość szybko przekształciła się w lincz i serię pretensji.

Taka odpowiedź padła na pytanie odnośnie tego, że niektórzy deweloperzy wolą, aby ich gry były ściągane z torrentów niż kupowane na G2A. Trochę słaba, żeby nie powiedzieć – nieprawdziwa, patrząc na to, co pisałem kilka akapitów wyżej. Dalej nie było lepiej. Przedstawiciele firmy próbowali wyjaśnić, że dbają o weryfikację zarówno sprzedających, jak i kluczy, aż nagle pojawił się jeden ze sprzedawców i pokazał, ile to wszystko jest warte.

Dodał on nieistniejący klucz, który od razu pojawił się na liście produktów dostępnych do kupienia. Przyznał też, że choć po jakimś czasie zmienia on status na „w trakcie sprawdzania”, obejście całego procesu jest dziecinnie proste.